top of page

Govinda Damodara Stotram

Srila Bilvamangala Thakura


(1)agre kurūṇām atha pāṇḍavānāṁ duḥśāsanenāhṛta-vastra-keśā kṛṣṇā tadākrośad ananya-nāthā govinda dāmodara mādhaveti


Ante los Kurus y pandavas reunidos, cuando Duḥśāsana la tomó por el pelo y la ropa, Draupadī, no teniendo ningún otro Señor, exclamó, "¡Govinda, Dāmodara, Mādhava!"


(2)śrī kṛṣṇa viṣṇo madhu-kaiṭabhāre bhaktānukampin bhagavan murāre trāyasva māṁ keśava lokanātha govinda dāmodara mādhaveti


Oh Señor Kṛṣṇa, Viṣṇu, enemigo de los demonios Madhu y Kaiṭabha; Oh Suprema Personalidad de Dios, enemigo de Mura, misericordioso con los devotos; Oh Keśava, Señor de los mundos, Govinda, Dāmodara, Mādhava, por favor libérame.


(3)vikretukāmā kila gopa-kanyā murāri-pādārpita-citta-vṛttiḥ dadhyādikaṁ mohavaśād avocad govinda dāmodara mādhaveti


Aunque deseando vender leche, dahī, mantequilla, etc., la mente de una joven gopī estaba tan absorta en los pies de loto de Kṛṣṇa que en vez de gritar "Leche a la venta", dijo con desconcierto, "¡Govinda!, ¡Dāmodara!, ¡Mādhava!"


(4)ulūkhale sambhṛta-tanḍulāṅś ca saṅghaṭṭayantyo musalaiḥ pramugdhāḥ gāyanti gopyo janitānurāgā govinda dāmodara mādhaveti


Con sus morteros llenos de granos, las mentes de las gopīs son vencidas mientras ellas trillan con sus morteros, cantando "¡Govinda, Dāmodara, Mādhava!"


(5)kācit karāmbhoj a-puṭe niṣaṇṇaṁ krīḍā-śukaṁ kiṁśuka-rakta-tuṇḍam adhyāpayām āsa saroruhākṣī govinda dāmodara mādhaveti


Una niña de ojos de loto instruyó al loro de pico rojo que estaba sentado en la palma de su mano de loto; Ella le dijo, “Govinda, Dāmodara, Mādhava. . . “


(6)gṛhe gṛhe gopa-vadhū-samūhaḥ prati-kṣaṇaṁ piñjara-sārikānām skhalad-giraṁ vācayituṁ pravṛtto govinda dāmodara mādhaveti


En todas y cada una de las casas, un grupo de pastoras que se ocupan en hacer las jaulas para los loros, constantemente pronuncian con voz quebrada, "Govinda, Dāmodara y Mādhava"


(7)paryyaṇkikābhājam alam kumāraṁ prasvāpayantyo ‘khila-gopa-kanyāḥ jaguḥ prabandhaṁ svara-tāla-bandhaṁ govinda dāmodara mādhaveti


Con el niño tendido en la cuna, todas las gopīs acostumbradas a cantar expertamente canciones con notas y ritmos musicales; empezaron a cantar, "Govinda, Dāmodara, Mādhava" mientras lo acostaban.


(8)rāmānujaṁ vīkṣaṇa-keli-lolaṁ gopi gṛhītvā nava-nīta-golam ābālakaṁ bālakam ājuhāva govinda dāmodara mādhaveti


El hermano menor de Balarāma, jugando traviesamente, estaba escurriendose con ojos inquietos. Tomando una bola de mantequilla fresca para atraerlo, una Gopī lo llamó: “Govinda, Dāmodara, Mādhava. . . “


(9)vicitra-varṇābharaṇābhirāme- bhidhehi vaktrāmbuja-rājaḥaṁse sadā madīye rasane ‘gra-raṇge govinda dāmodara mādhaveti


Oh lengua mia, ya que mi boca se ha vuelto como un loto a fuerza de la presencia de estas sílabas elocuentes, ornamentales y deliciosas eres como el cisne que juega allí. Como tu principal placer, siempre articulas los Nombres, ... "Govinda", "Dāmodara" y "Mādhava"


(10)aṅkādhirūḍhaṁ śiśu-gopa-gūḍhaṁ stanaṁ dhayantaṁ kamalaika-kāntam sambodhayām āsa mudā yaśodā govinda dāmodara mādhaveti


El único Señor de Lakṣmīdevī, como un pequeño y discreto pastorcillo bebé, estaba sentado en el regazo de la madre Yaśodā, bebiendo su leche materna. sumergida en dicha, ella se dirigió a El como "Govinda", "Dāmodara" y "Mādhava"


(11)krīḍantam antar-vrajam ātmanaṁ svaṁ samaṁ vayasyaiḥ paśu-pāla-bālaiḥ premṇā yaśodā prajuhāva kṛṣṇaṁ govinda dāmodara mādhaveti


En Vraja-dhāma, Kṛṣṇa estaba jugando con compañeros de juegos, los chicos de Su edad, quienes protegen a los animales. Con gran amor, la madre Yaśodā, llamó a su propio hijo, "¡Oh Govinda, Dāmodara, Mādhava!"


(12)yaśodayā gāḍham ulūkhalena go-kaṇṭha-pāśena nibadhyamanam ruroda mandaṁ navanīta-bhojī govinda dāmodara mādhaveti


Estando firmemente atado al mortero de moler con una cuerda de las vacas por la madre Yaśodā, el ladronzuelo de mantequilla lloriqueó suavemente. "Govinda, Dāmodara, Mādhava"


(13)nijāṅgaṇe kaṅkaṇa-keli-lolaṁ gopī gṛhītvā navanīta-golam āmardayat pāṇi-talena netre govinda dāmodara mādhaveti


En Su propio patio, Kṛsṇa jugaba descuidadamente con una pulsera. Asi que, entonces una Gopī tomó una bola de mantequilla para Él, y tapandole Sus ojos con su palma, ella Lo distrajo, diciéndole “Oh Govinda, Dāmodara, Mādhava. . (Adivina lo que tengo para ti)”


(14)gṛhe gṛhe gopa-vadhū-kadambāḥ sarve militvā samavāya-yoge puṇyāni nāmāni paṭhanti nityaṁ govinda dāmodara mādhaveti


De casa en casa, los grupos de pastoras se reúnen en varias ocasiones, Y juntas cantan siempre los nombres trascendentales de Kṛṣṇa "Govinda, Dāmodara y Mādhava"


(15)mandāra-mūle vadanābhirāmaṁ bimbādhare pūrita-veṇu-nādam go-gopa-gopī-jana-madhya-saṁsthaṁ govinda dāmodara mādhaveti


Su rostro es agradable, y la flauta en Sus labios está llena de sonido Divino. En medio de las vacas, gopas y gopīs,

Él está sentado en la base de un árbol de coral. "¡Govinda, Dāmodara, Mādhava!"


(16)utthāya gopyo ‘para-rātra-bhoge smṛtvā yaśodā-suta-bāla-kelim gāyanti proccair dadhi-manthayantyo govinda dāmodara mādhaveti


Habiéndose levantado temprano en el Brahma-muhūrta, y recordando las actividades infantiles del Hijo de madre Yaśodā, las gopīs cantan en voz alta, mientras baten la mantequilla- "¡Govinda, Dāmodara, Mādhava!"


(17)jagdho ‘tha datto navanīta-piṇḍo gṛhe yaśodā vicikitsayantī uvāca satyaṁ vada he murāre govinda dāmodara mādhaveti


Después de haber batido y de dejar a un lado

un nuevo trozo de mantequilla en la casa, La madre Yaśodā estaba ahora sospechando si alguien se lo habrá comido. Ella dijo, "¡Hey-Murāri! “Govinda, Dāmodara, Mādhava, dime ahora la verdad..."


(18)abhyarcya gehaṁ yuvatiḥ pravṛddha- prema-pravāhā dadhi nirmamantha gāyanti gopyo ‘tha sakhī-sametā govinda dāmodara mādhaveti


Habiendo terminado su adoración en casa, una gopī joven, como una fuerte corriente de amor por Kṛṣṇa, batió la mantequilla y luego se une con las demas Gopīs y sus amigas y cantan, "¡Govinda, Dāmodara, Mādhava!"


(19)kvacit prabhāte dadhi-pūrṇa-pātre nikṣipya manthaṁ yuvatī mukundam ālokya gānaṁ vividhaṁ karoti govinda dāmodara mādhaveti


Una vez, temprano en la mañana, mientras una niña

había puesto a un lado su batidor en un pote lleno de mantequilla, vio a Mukunda.

Luego empezó a cantar canciones en varias formas

sobre Govinda, Dāmodara y Mādhava.


(20)krīḍāparaṁ bhojana-majjanārthaṁ hitaiṣiṇī strī tanujaṁ yaśodā ājūhavat prema-pari-plutākṣī govinda dāmodara mādhaveti


(Sin siquiera bañarse o comer), Kṛṣṇa estaba absorto en el juego. Sobrecogida con afecto, la madre Yaśodā, que sólo pensaba

en el bienestar de su hijo, exclamó, “¡Oh Govinda, Dāmodara, Mādhava! (Ven, toma tu baño y come algo).”


(21)sukhaṁ śayānaṁ nilaye ca viṣṇuṁ devarṣi-mukhyā munayaḥ prapannāḥ tenācyute tanmayatāṁ vrajanti govinda dāmodara mādhaveti


Devaṛṣi Nārada y otros Munis siempre estan rendidos al Señor Viṣṇu, quien descansa sobre Su colchón. Ellos Siempre cantan los nombres de “Govinda", "Dāmodara" y "Mādhava" y así alcanzan formas espirituales similares a las suyas.


(22)vihāya nidrām aruṇodaye ca vidhāya kṛtyāni ca vipramukhyāḥ vedāvasāne prapaṭhanti nityaṁ govinda dāmodara mādhaveti


Después de dejar el sueño al amanecer, habiendo completado sus deberes ritualísticos, Y al final de su canto védico, el mejor de los brāhmaṇas eruditos siempre canta en voz alta, "Govinda, Dāmodara, Mādhava"


(23)vṛndāvane gopa-gaṇāś ca gopyo vilokya govinda-viyoga-khinnam rādhāṁ jaguḥ sāśru-vilocanābhyāṁ govinda dāmodara mādhaveti


En Vṛndāvana, viendo a Śrīmatī Rādhārāṇī abrumada con la separación de Govinda, grupos de gopas y gopīs cantaron con lágrimas en sus ojos de loto, “Govinda, Dāmodara, Mādhava“


(24)prabhāta-sañcāra-gatā nu gāvastad- rakṣaṇārthaṁ tanayaṁ yaśodā prābodhayat pāṇi-talena mandaṁ govinda dāmodara mādhaveti


Las vacas ya han salido a pastar temprano en la mañana, mientras, madre Yaśodā suavemente despierta a su hijo durmiente con la palma de su mano, suavemente diciendo: “Govinda, Dāmodara, Mādhava. . . “


(25)pravāla-śobhā iva dīrgha-keśā vātāmbu-parṇāśana-pūta-dehāḥ mūle tarūṇāṁ munayaḥ paṭhanti govinda dāmodara mādhaveti


Con el pelo largo y enmarañado del color del coral y los cuerpos purificados al comer sólo hojas, agua y aire, los sabios se sientan bajo los árboles y cantan, “Govinda, Dāmodara, Mādhava. . . “


(26)evaṁ bruvāṇā virahāturā bhṛśāṁ vraja-striyaḥ kṛṣṇa-viṣikta-mānasāḥ visṛjya lajjāṁ ruruduḥ sma su-svaraṁ govinda dāmodara mādhaveti


Después de decir estas palabras, las damas de Vraja, estando tan apegadas a Kṛṣṇa, se sintieron extremadamente agitadas por su inminente separación de Él. Ellas olvidaron toda vergüenza mundana y gritaron en voz alta, “Govinda, Dāmodara, Mādhava. . . “


(27)gopī kadācin maṇi-piñjara-sthaṁ śukaṁ vaco vācayituṁ pravṛttā ānanda-kanda vraja-candra kṛṣṇa govinda dāmodara mādhaveti


A veces una gopī se dedica a enseñar a un loro,

dentro de una jaula enjoyada,

a Recitar nombres como: “Ānanda-kanda” (fuente de felicidad), “Vraja-candra”

(luna de Vraja), “Kṛṣṇa”, “Govinda, Dāmodara, Mādhava. . . “


(28)go-vatsa-bālaiḥ śiśu-kāka-pakṣaṁ badhnantam ambhoja-dalāyatākṣam uvāca mātā cibukaṁ gṛhītvā govinda dāmodara mādhaveti


El Señor de ojos de loto estaba atando la śikhā de un pastor de vacas, a la cola de un Becerro, cuando su madre lo atrapó, le levantó su barbilla y dijo: “Govinda, Dāmodara, Mādhava. . . “


(29)prabhāta-kāle vara-vallavaughā go-rakṣaṇārthaṁ dhṛta-vetra-daṇḍāḥ ākārayām āsur anantam ādyam govinda dāmodara mādhaveti


A primera hora de la mañana llegó un grupo de sus pastores favoritos, Bastones en mano, para cuidar de las vacas. Se dirigieron a la ilimitada, La personalidad primigenia de Dios, “Govinda, Dāmodara, Mādhava. . . “


(30)jalāśaye kāliya-mardanāya yadā kadambād apatan murāre gopāṅganāś cakruśur etya gopā govinda dāmodara mādhaveti


Cuando Sri Krishna Murāri saltó de la rama de Kadamba al agua para castigar a La serpiente de Kāliya, todos los gopīs y vaqueros iban allí y gritaban, “¡Oh! Govinda! Dāmodara! Mādhava! “


(31)akrūram āsādya yadā mukundaś cāpotsavārthaṁ mathurāṁ praviṣṭaḥ tadā sa paurair jayatīty abhāṣi govinda dāmodara mādhaveti


Después de que Mukunda se reunió con Akrūra y entró en Mathurā para asistir a la Ceremonia de romper el arco de Kaṁsa, todos los ciudadanos gritaron, “Jaya Govinda! Jaya Dāmodara! Jaya Mādhava!”


(32)kaṁsasya dūtena yadaiva nītau vṛndāvanāntād vasudeva-sūnau ruroda gopī bhavanasya madhye govinda dāmodara mādhaveti


Cuando ambos hijos de Vasudeva fueron sacados de Vṛndāvana por el Mensajero de Kaṁsa, Yaśodā sollozó dentro de la casa, llorando, “Govinda, Dāmodara, Mādhava. . . “


(33)sarovare kāliya-nāga-baddhaṁ śiśuṁ yaśodā-tanayaṁ niśamya cakrur luṭantyaḥ pathi gopa-bālā govinda dāmodara mādhaveti


Al oír cómo el hijo de Yaśodā, que era sólo un niño, estaba envuelto en las colas de la serpiente Kāliya en el pantano, los pastores de vacas gritaron “Govinda! Dāmodara! Mādhava! “ Y corrieron por el sendero.


(34)akrūra-yāne yadu-vaṁśa-nāthaṁ saṁgacchamānaṁ mathurāṁ nirīkṣya ūcur viyogāt kila gopa-bālā govinda dāmodara mādhaveti


Viendo al Señor de los Yadus procediendo hacia Mathurā sobre el carro de Akrūra, los vaqueritos, al darse cuenta de su inminente separación, Dijeron: “¡Oh Govinda! Dāmodara, Mādhava! ¿A dónde vas? ¿En serio? Estás Dejándonos ahora?


(35)cakranda gopī nalinī-vanānte kṛṣṇena hīnā kusume śayānā praphulla-nīlotpala-locanābhyāṁ govinda dāmodara mādhaveti


En el borde de un bosque del loto, un gopa se tumbó sobre una cama de flores, despojado de Kṛṣṇa. Las lágrimas fluían de sus ojos de loto (mientras lloraba) decia, “Govinda, Dāmodara, Mādhava. . . “


(36)mātā-pitṛbhyāṁ parivāryamāṇā gehaṁ praviṣṭā vilalāpa gopī āgatya māṁ pālaya viśvanātha govinda dāmodara mādhaveti


Estando castigada por su madre y su padre, la gopī entre lamentos entró en su casa, pensando, (Ahora que) he llegado a casa, sálvame, oh Señor del universo! ¡Oh Govinda, Dāmodara, Mādhava!


(37)vṛndāvana-sthaṁ harim āśu buddhvā gopī gatā kāpi vanaṁ niśāyām tatrāpy adṛṣṭvāti-bhayād avocad govinda dāmodara mādhaveti


Pensando que Kṛṣṇa estaba en el bosque, una gopī huyó al bosque en medio de la noche. Pero viendo que Kṛṣṇa no estaba realmente allí, se puso Muy temerosa, y gritó: “Govinda, Dāmodara, Mādhava!”


(38)sukhaṁ śayānā nilaye nije ‘pi nāmāni viṣṇoḥ pravadanti martyāḥ te niścitaṁ tanmayatāṁ vrajanti govinda dāmodara mādhaveti


Incluso los mortales comunes, cómodamente sentados en sus casas que canten los nombres de Viṣṇu, “Govinda, Dāmodara” y “Mādhava”, ciertamente alcanzaran (al menos) la liberación de tener una forma similar a la del Señor.


(39)sā nīrajākṣīm avalokya rādhāṁ ruroda govinda-viyoga-khinnām sakhī praphullotpala-locanābhyāṁ govinda dāmodara mādhaveti


Al ver a Śrīmatī Rādhārāṇi llorando por los dolores de la separación de Govinda, Los ojos de flor de loto de las amigas de Rādhā también se llenaron de lágrimas, y Ellas también gritaron, “Govinda, Dāmodara, Mādhava.”


(40)jihve rasajñe madhura-priyā tvaṁ satyaṁ hitaṁ tvāṁ paramaṁ vadāmi āvarṇayethā madhurākṣarāṇi govinda dāmodara mādhaveti


¡Oh, lengua mía! si te gustan las cosas dulces y tienes un gusto refinado; yo te diré la verdad más alta, que es también la más beneficiosa. Por favor, simplemente recita estas dulces sílabas: “Govinda”, “Dāmodara” y “Mādhava”.


(41)ātyantika-vyādhiharaṁ janānāṁ cikitsakaṁ veda-vido vadanti saṁsāra-tāpa-traya-nāśa-bījaṁ govinda dāmodara mādhaveti


Los conocedores de los Vedas dicen que ésta es la cura de todas las peores enfermedades de la humanidad, y que ésta es la semilla de la destrucción de la triple miseria de existencia material. ¡Govinda, Dāmodara, Mādhava!


(42)tātājñayā gacchati rāmcandre salakṣmaṇe ‘raṇyacaye sasīte cakranda rāmasya nijā janitrī govinda dāmodara mādhaveti


Cuando Rāmacandra entró en el bosque debido a la orden de su padre, Con Lakṣmaṇa y Sītā, y así convirtiéndose en un vagabundo del bosque, Su madre lloraba. ¡Oh Govinda, Dāmodara, Mādhava!


(43)ekākinī daṇḍaka-kānanāntāt sā nīyamānā daśakandhareṇa sītā tadākrośad ananya-nāthā govinda dāmodara mādhaveti


Siendo Dejada allí sola, Sītā fue llevada fuera del bosque por Rāvaṇa, el de las diez cabezas . En ese momento, no aceptando ningún otro Señor, Sītā gritó: “¡Oh Govinda! Dāmodara! Mādhava!


(44)rāmādviyuktā janakātmajā sā vicintayantī hrdi rāma-rūpam ruroda sītā raghunatha pāhi govinda dāmodara mādhaveti


Separada de Rāma, la hija del rey Janaka estaba completamente ansiosa, y con la forma de Rāma dentro de su corazón, ella gritó, “¡Oh Raghunātha! Protégeme ¡Oh Govinda, Dāmodara, Mādhava!


(45)prasīda viṣṇo raghu-vaṁśa-nātha surāsurāṇāṁ sukha-duḥkha-heto ruroda sītā tu samudra-madhye govinda dāmodara mādhaveti


“¡Oh Señor Viṣṇu, ten piedad! Señor del clan Raghu, causa de la felicidad Y la angustia de dioses y demonios por igual, ¡Oh Govinda, Dāmodara, Mādhava! ... Asi, Sītā lloró, (en el momento en que estaba siendo raptada) sobre el medio del océano.


(46)antar-jale grāha-gṛhīta-pādo visṛṣtā-vikliṣṭa-samasta-bandhuḥ tadā gajendro nitarāṁ jagāda govinda dāmodara mādhaveti


Atrapado por su pie y tirado en el agua, Gajendra, vio a sus amigos todos acosados y asustados, luego gritó incesantemente: Govinda, Dāmodara, Mādhava!”


(47)haṁsadhvajaḥ śaṅkhayuto dadarśa putraṁ kaṭāhe prapatantam enam puṇyāni nāmāni harer japantaṁ govinda dāmodara mādhaveti


Junto con su sacerdote Śaṅkhayuta, el rey Haṁsadhvaja vio a su hijo Sudhanvā Cayendo en un hondo pozo, pero el chico estaba cantando los nombres trascendentales de Hari, Govinda, Dāmodara y Mādhava.


(48)durvāsaso vākyam upetya kṛṣṇā sā cābravīt kānana-vāsinīśam antaḥpraviṣṭaṁ manasājuhāva govinda dāmodara mādhaveti


Aceptando la petición de Durvāsa Muni (de que ella alimente a sus miles de discípulos, A pesar de que no tenía los medios para hacerlo) Draupadī llamó mentalmente a El Señor interior, el mismo Señor de un habitante del bosque (como ella), y ella dijo amorosamente: -¡Govinda, Dāmodara, Mādhava!


(49)dhyeyaḥ sadā yogibhir aprameyaḥ cintā-haraś cintita-pārijātaḥ kastūrikā-kalpita-nīla-varṇo govinda dāmodara mādhaveti


Siempre meditan en ÉL los yogīs como inescrutable. Él es el Eliminador de todas las angustias, y es el árbol del deseo de todo lo que es deseable. Su tez azulada es tan atractiva como Kastūrikā. Govinda! Dāmodara! Mādhava!


(50)saṁsāre-kūpe patito ‘tyagādhe mohāndha-pūrṇe viṣayābhitapte karāvalambaṁ mama dehi viṣṇo govinda dāmodara mādhaveti


Estoy caído en el profundo y oscuro pozo de la vida material, que está lleno de Ilusión y ciega ignorancia, y estoy atormentado por la existencia sensual. oh mi Señor, Viṣṇu, Govinda, Dāmodara, Mādhava, por favor, concédeme apoyo en Tu Mano para elevarme.


(51)tvām eva yāce mama dehi jihve samāgate daṇḍadhare kṛtānte vaktavyam evaṁ madhuraṁ su-bhaktyā govinda dāmodara mādhaveti


Oh lengua mia, te pido sólo esto, que en mi reunión con el portador del Cetro de castigo (Yamarāja), pronuncies esta dulce frase con Gran devoción: “Govinda, Dāmodara, Mādhava!”


(52)bhajasva mantraṁ bhava-bandha-muktyai jihve rasajñe su-labhaṁ manojñam dvaipāyanādyair munibhiḥ prajaptam govinda dāmodara mādhaveti


¡Oh, lengua mía, oh conocedor del rasa, para liberarme de la esclavitud infernal de La existencia material, sólo adora el encantador, y fácilmente obtenible mantra que Es cantado por Vedavyāsa y otros sabios: “Govinda, Dāmodara, Mādhava!”


(53)gopāla vaṁśīdhara rūpa-sindho lokeśa nārāyaṇa dīna-bandho ucca-svarais tvaṁ vada sarvadaiva govinda dāmodara mādhaveti


Usted debe siempre y en todas partes cantar en voz alta, “Gopāla, Vaṁśīdhara, Oh Océano de belleza, Señor de los mundos, Nārāyāṇa, amigo de los pobres, Govinda, Dāmodara “y” Mādhava “


(54)jihve sadaiva bhaja sundarāṇi nāmāni kṛṣṇasya manoharāṇi samasta-bhaktārti-vināśanāni govinda dāmodara mādhaveti


¡Oh, lengua mia, sólo adora estos hermosos y encantadores nombres de Kṛṣṇa, “Govinda, Dāmodara” y “Mādhava”, que destruyen todos los obstáculos de Los devotos.


(55)govinda govinda hare murare govinda govinda mukunda kṛṣṇa govinda govinda rathāṅga-pāṇe govinda dāmodara mādhaveti


¡Oh Govinda, Govinda, Hari, Murāri! ¡Oh Govinda, Govinda, Mukunda, Kṛṣṇa! Oh ¡Govinda, Govinda! rathāṅga-pāṇe ¡Oh Govinda! ¡Oh Dāmodara! Oh Mādhava!”


(56)sukhāvasāne tv idam eva sāraṁ duḥkhāvasāne tv idam eva geyam dehāvasāne tv idam eva jāpyaṁ govinda dāmodara mādhaveti


Esta es la esencia (que se encuentra) al cesar todos los asuntos de la mundana felicidad. Y esto también debe ser cantado después de la cesación de todos los sufrimientos. Esto es solo lo que debe ser cantado en el momento de la muerte de su Cuerpo material... “Govinda, Dāmodara, Mādhava!”


(57)durvāra-vākyaṁ parigṛhya kṛṣṇā mṛgīva bhītā tu kathaṁ kathañcit sabhāṁ praviṣṭā manasājuhāva govinda dāmodara mādhaveti


De alguna manera u otra aceptando la orden ineludible de Duḥśāsana, Draupadī, Como una cierva asustada, entró en la asamblea de príncipes y dentro de su mente suplicó al Señor, “¡Govinda, Dāmodara, Mādhava!”


(58)śrī kṛṣṇa rādhāvara gokuleśa gopāla govardhana-nātha viṣṇo jihve pibasvāmṛtam etad eva govinda dāmodara mādhaveti


Oh lengua mia, bebe solo este néctar (de los nombres de) Śrī Kṛṣṇa, el más querido de Śrīmatī Rādhārāṇī, Señor de Gokula, Gopāla, Señor de Govardhana, Viṣṇu, Govinda, Dāmodara “y” Mādhava”


(59)śrīnātha viśveśvara viśva-mūrte śrī devakī-nandana daitya-śatro jihve pibasvāmṛtam etad eva govinda dāmodara mādhaveti


Śrīnātha, Señor del universo, forma del universo, hermoso hijo de Devakī, ¡oh enemigo de los demonios! Govinda, Dāmodara, Mādhava! Oh lengua mia, Solo bebe este néctar de cantar estos nombres.


(60)gopīpate kaṁsa-ripo mukunda lakṣmīpate keśava vāsudeva jihve pibasvāmṛtam etad eva govinda dāmodara mādhaveti


Señor de las gopīs, enemigo de Kaṁsa, Mukunda, esposo de Lakṣmīdevī, Keśava, Hijo de Vasudeva, Govinda, Dāmodara, Mādhava! Oh lengua mia, sólo bebe este néctar de cantar sus nombres.


(61)gopī-janāhlāda-kara vrajeśa go-cāraṇāraṇya-kṛta-praveśa jihve pibasvāmṛtam etad eva govinda dāmodara mādhaveti


¡Oh, tú que dais la bienaventuranza a las gopīs!


Señor de Vraja, Tú que has entrado en el Bosque para pastorear las vacas, ¡Oh Govinda, Dāmodara, Mādhava! Oh lengua mia, sólo bebe este néctar de cantar sus nombres.


(62)prāṇeśa viśvambhara kaiṭabhāre vaikuṇṭha nārāyaṇa cakra-pāṇe jihve pibasvāmṛtam etad eva govinda dāmodara mādhaveti


¡Oh Señor de mi vida! sustentador del universo, enemigo de Kaiṭabha, Vaikuṇṭha, Nārāyaṇa, poseedor del Sudarśana-cakra! ¡Govinda, Dāmodara, Mādhava! Oh lengua mia, sólo bebe este néctar de cantar sus nombres.


(63)hare murāre madhusūdanādya śrī rāma sītāvara rāvaṇāre jihve pibasvāmṛtam etad eva govinda dāmodara mādhaveti


Oh Señor Hari, enemigo de Mura, Madhusūdana, Śrī Rāma, el mayor de Sītā, enemigo De Rāvaṇa, Govinda, Dāmodara, Mādhava! Oh lengua mia, sólo bebe este néctar de cantar sus nombres.


(64)śrī yādavendrādri-dharāmbujākṣa go-gopa-gopī-sukha-dāna-dakṣa jihve pibasvāmṛtam etad eva govinda dāmodara mādhaveti


Oh mejor de los Yadus, Oh portador de la colina Govardhana, Oh tu el de ojos de loto, experto en Dar felicidad a las vacas, los gopas y las gopīs, Govinda, Dāmodara, Mādhava! Oh lengua mia, sólo bebe este néctar de cantar estos nombres.


(65)dharābharottāraṇa-gopa-veśa vihāra-līlā-kṛta-bandhu-śeṣa jihve pibasvāmṛtam etad eva govinda dāmodara mādhaveti


¡Oh sustentador de las cargas de la tierra en el disfraz de un pastor de vacas, Señor de los Pasatiempos deportivos en los que Ananta-śeṣa se ha convertido en Tu hermano!Oh Govinda, Dāmodara, Mādhava! Oh lengua mia, sólo bebe este néctar de cantar estos nombres.


(66)bakī-bakāghāsura-dhenukāre keśī-tṛṇāvarta-vighāta-dakṣa jihve pibasvāmṛtam etad eva govinda dāmodara mādhaveti


¡Oh enemigo de Bakī (Pūtanā), Bakāsura, Aghāsura, y Dhenuka, Oh Señor que derroto a Keśī y Tṛṇāvarta! Oh lengua mia, sólo bebe este néctar de cantar estos nombres. “Govinda, Dāmodara, Mādhava!”


(67)śrī jānakī-jīvana rāmacandra niśācarāre bharatāgrajeśa jihve pibasvāmṛtam etad eva govinda dāmodara mādhaveti


Oh Rāmacandra, Oh vida y alma de la bella hija de Janaka Mahārāja, Enemigo de los demonios vagabundos de la noche, oh hermano mayor de Bhārata! Oh lengua mia, sólo bebe este néctar de cantar estos nombres. “Govinda, Dāmodara, Mādhava!”


(68)nārāyaṇānanta hare nṛsiṁha prahlāda-bādhāhara he kṛpālo jihve pibasvāmṛtam etad eva govinda dāmodara mādhaveti


Oh Señor Nārāyaṇa, Ananta, Hari, Sri Nṛsiṁhadeva, Tu que quitas las aflicciones de Prahlāda, Oh Señor misericordioso! Govinda, Dāmodara, Mādhava! Oh lengua mia, sólo bebe este néctar de cantar estos nombres.


(69)līlā-manuṣyākṛti-rāma-rūpa pratāpa-dāsī-kṛta-sarva-bhūpa jihve pibasvāmṛtam etad eva govinda dāmodara mādhaveti


Oh Señor, tu que asumiste la forma semejante al hombre como Rāma, que a fuerza de Tu destreza, convertiste a todos los demás reyes en Tus siervos! ¡Oh Govinda, Dāmodara, Mādhava! Oh lengua mia, tan sólo bebe el néctar de cantar estos nombres.


(70)śrī kṛṣṇa govinda hare murāre he nātha nārāyaṇa vāsudeva jihve pibasvāmṛtam etad eva govinda dāmodara mādhaveti


Śrī Kṛṣṇa! Govinda! Hari! Murāri! Oh Señor, Nārāyaṇa, Vāsudeva! Oh lengua mia, tan sólo bebe el néctar de cantar estos nombres. “¡Govinda, Dāmodara, Mādhava!”


(71)vaktuṁ samartho ‘pi na vakti kaścid aho janānāṁ vyasanābhimukhyam jihve pibasvāmṛtam etad eva govinda dāmodara mādhaveti


Y, si Aunque alguien es capaz de cantar, pero todavía no lo hace. ¡Ay! Que tan determinada es La gente para su propia desgracia! Oh lengua ma, tan sólo bebe el néctar de cantar estos nombres. “Govinda, Dāmodara, Mādhava!”


iti śrī bilvamaṅgalācārya-viracitaṁ śrī govinda-dāmodara-stotraṁ saṁpūrṇam


Así, el Śrī Govinda Dāmodara Stotram compuesto por Śrī Bilvamaṅgalācārya -esta completo-.

32 views0 comments

Recent Posts

See All

Comments


© 2017 International Krishna Chaitanya Mission

bottom of page